In mei kon je op Gewoon E de kleerkast-trilogie lezen. Ik legde je eerst het verschil uit tussen opruimen, organiseren en optimaliseren, om in een volgende blog de theorie van Marie Kondo uit de doeken te doen. In een 3e blog herorganiseerde ik mijn kleerkast Marie Kondo-style. Ik beloofde je toen een update en nu, 2 maanden later is het tijd voor een evaluatie. Woont Marie Kondo nog in mijn kleerkast? Je leest het hieronder.
Maar voor ik begin…
… een aantal leuke neveneffecten van mijn kleerkast-trilogie.
- Dochterlief kreeg nam tijdens de blokperiode haar volledige kleerkast onder handen. Waar ik de eigenaar ben van een halve Pax-kast bezit zij een hele en na een grondige opruimbeurt bleek die niet langer te klein te zijn. Woont Marie Kondo nu in haar kleerkast? Nope. Maar opgeruimd is ze wel. Of was ze toch. Want wat doe je als er plaats vrij is in je kleerkast? Inderdaad, shoppen.
- Een aantal lezers had de smaak te pakken en dook in de eigen kleerkast. Ook niet altijd met Marie Kondo, maar wel steeds met een tevreden gevoel achteraf. Iemand meldde de kleerkast van haar echtgenoot te hebben aangepakt en dat nooit meer te zullen herhalen. Of mogen. Nadat ik de echtgenoot in kwestie heb gesproken is dat niet meer zo duidelijk.
- Plots werd ik achtervolgd door het begrip “capsule wardrobe”. Een capsule wardrobe is een garderobe die is samengesteld uit een 30-tal items. Het is een combinatie van klassieke basisstukken die je door de jaren heen meepakt, aangevuld met seizoensgebonden kledij (hergebruikt of nieuw). Sommige mensen zijn erg strikt in het aantal items dat je in je kast mag hebben en houden het op 37. Anderen gaan voor een aantal tussen de 20 en de 40. Ondergoed en sokken tellen niet mee. Naar aanleiding van mijn blog vertelden mensen over hun capsule wardrobe (want het leeft wel) of vroegen ze naar de mijne. Die niet bestaat. Ik heb winter en zomer hetzelfde in mijn kast hangen, al hangt het natuurlijk van het weer af wat ik ook effectief aantrek. Maar mijn kast is groot genoeg en mijn onwil om een paar keer per jaar kleren naar de zolder te sleuren is zo mogelijk nog groter. Mocht je zelf zin hebben om aan een capsule wardrobe te beginnen, bezoek dan zeker de blog van My Green Closet. Wie niet graag leest, kan op het You Tube-kanaal terecht.
En dan… Woont Marie Kondo nog in mijn kleerkast?
Het zal niemand verbazen dat Marie daar nog steeds woont. Wel met een paar kleine aanpassingen.
Ik noteerde eerder al:
“Nu ik mijn schrijfsel een paar dagen later opnieuw lees, bedenk ik dat de kans groot is dat ik de lade alsnog een beetje verlaag, zodat ik mijn broeken toch anders kan plooien en ze minder “dik” staan.“
Begin juni begon ik dan ook aan de verbouwingen. Wel de light-versie. In plaats van de lade te verlagen, bracht ik de plank boven de lade 1 gaatje omhoog. Dat was veel minder gedoe. Het zorgde er ook voor dat de ruimte waarin ik mijn cardigans bewaar kleiner werd, wat budgettair gezien een goede zaak is.

Ik haalde een aantal bloesjes tussen mijn t-shirts uit en hing ze op een kapstok. En ook dat was een verbetering. Ze bleven maar onderuitzakken en verdwijnen in de massa. Nu sparken ze veel meer joy in mijn kleerkast…
Voor mijn t-shirts is de hogere ruimte een verademing (niet zozeer qua opbergruimte, maar het is gemakkelijker om t-shirts op te bergen of uit de kast te nemen), maar op gebied van broeken ben ik nog zoekende. Als al mijn broeken hetzelfde model en dezelfde stof zouden hebben, dan was er geen vuiltje aan de lucht. Maar dat is helaas niet het geval, waardoor dat gedeelte van de kast een legpuzzel blijft.

Mijn bermuda’s liggen ondertussen gestapeld in de lade. Marie zou dat niet leuk vinden, maar het is en blijft mijn kast.
Misschien komen mijn rokken (links achteraan in de lade) toch nog aan een kapstok te hangen. Er is immers nog plaats. Hierdoor creëer ik meer ruimte voor mijn broeken. Als je weet dat er momenteel 1 broek wordt gedragen en 2 in de was zijn, snap je meteen waar ik op vastloop.
Of misschien koop ik wel een broek opberger, waarover Marie wél enthousiast zou zijn. Mijn interne boekhouder misschien iets minder. Kortom: ik ben er nog niet uit en ooit volgt er nog een update. Maar eerst zijn er nog heel wat andere blogs te schrijven!
(Waar zijn al mijn t-shirts naartoe? Had ik er vorige keer niet meer? Jawel. Maar toen had ik gezorgd dat ik helemaal “bij” was met de was. De foto hierboven was een ingeving van het moment en de voorbije dagen lukte het me om 1 of andere reden niet om een propere t-shirt langer dan 2 uur vlekvrij te houden. Véél was dus!)
Bestelde jij al via mijn Bol.com link? Dikke merci daarvoor! Het is een welkom zakcentje, dat mee de factuur voor de hosting van deze website betaalt!
Deze tekst bevat affiliate links. Koop je een artikel via deze link? Dan betaal je niets extra, maar geef jij mij wel een financieel steuntje. Op zoek naar een ander product? Begin dan hier aan je zoektocht.

Anita
Elke
Anita
Anne
Elke