The shoelace codes

The shoelace codes… Waar kom ik nu weer mee af? Wacht even. Eerst een andere vraag.

Heb je ooit gecodeerde berichtjes verstuurd? Waarbij A = 1 en B = 2. Of, iets moeilijker, A = 26, B = 25 enzovoort. Morsecode was ook zo’n leuke code, al vroeg deze veel meer tijd en geduld om te ontcijferen.

Pas recent ontdekte ik de CIA cold war shoelace codes.

Wie?

CIA staat voor Central Intelligence Agency en is de buitenlandse inlichtingendienst van de Verenigde Staten. Deze instelling is verantwoordelijk voor het verzamelen en analyseren van informatie over regeringen, bedrijven en personen. Deze info wordt daarna doorgegeven aan de verschillende onderdelen van de Amerikaanse overheid.

Wanneer?

Tijdens de Koude Oorlog (de periode van gewapende vrede tussen de communistische en kapitalistische wereld, tussen 1945 en 1991) was de CIA ook verantwoordelijk voor de vele pogingen om regeringen omver te werpen die als pro-Sovjet werden gezien en bijgevolg tegen de Amerikaanse belangen waren.

Wat?

Jawel… We zitten in de wereld van de spionnen. En van spionnen weten we dat die over geheime informatie beschikken, die op nog geheimere manieren moet worden gecommuniceerd. 1 van de gebruikte methodes, naast onder andere balpennen in borstzakjes of de kleur van de knopen van een hemd aanpassen, was de shoelace code. Op die manier kon persoon A een boodschap doorgeven aan persoon B zonder dat er een verbaal gesprek aan te pas kwam. E-zie! Ik heb me trouwens laten vertellen dat er tegenwoordig met emojis wordt gecommuniceerd.

Opgelet: er is/was geen vaste betekenis voor een de verschillende codes. De betrokken personen spraken deze op voorhand af. Dit om te vermijden dat gevangen genomen CIA-medewerkers of overlopers het hele systeem zouden (kunnen) onthullen.

De verschillende knoopwijzen konden staan voor:

  • “Ik heb informatie.”
  • “Volg me.”
  • “Ik heb iemand meegebracht.”
  • “Uitschakeling bevestigd.”

Ian Fieggen geeft op zijn website een mooi overzicht van de 7 mogelijke variaties die de CIA gebruikte, maar er bestaan dus veel meer manieren om veters in je schoenen te steken. Of om ze te knopen. Ik blijk fan te zijn van de criss cross lacing en de standard shoelace knot. Hoewel… nadat ik al die fantasietjes heb gezien, kriebelt het precies om eens iets anders te proberen…

Bonuspunten:

  • Voor wie hieronder laat weten op welke wijze haar/zijn schoenen geveterd zijn.
  • Voor wie er in de loop van de komende dagen in slaagt om mij via haar/zijn schoenen een boodschap over te brengen. En nee, dat moet niet zijn dat je in een hondendrol bent getrapt!

[Deze blogpost kreeg een update op 10/11/2022.]

Inspirerende tekst? Delen maar!

3 reacties

  1. Fanny

    Mijn veters zijn allemaal criss-cross. Dat is de manier die volgens mij ook het snelst aan te passen is (strakker/losser).
    Bovendien zijn mijn laatste Sketcher aanwinsten voorzien van stoffen lussen, in plaats van metalen oogjes; dus die laten zich al helemaal niet gemakkelijk “herveteren”. En mijn autistisch kantje zou het ook niet aankunnen! πŸ˜‰

Reactie achterlaten