Gewoon E

1 september en dus mogen we Gerard Cox van stal halen met “’t Is weer voorbij die mooie zomer”. Voor de #LikeMe-generatie: het liedje bestond écht voor 2019. Gerard Cox zong het in 1973, maar het origineel, City of New Orleans, werd al in 1971 door Steve Goodman uitgebracht. Zo, dat weten we dan ook weer.

Ik ging deze zomer NIET op vakantie en het in september ook niet meer van plan. Een beslissing die niet zozeer door ecologische dan wel door financiële overwegingen is genomen. Kindlief vertrekt binnen enkele weken richting hogeschool en studio’s blijken veel geld te kosten. Ik schreef daarover eerder een stukje in de nieuwsbrief van juni. Wie het gemist zou hebben, weet nu waarom aanmelden de moeite loont.

’t Is weer voorbij dus. En daarom blik ik bloggewijze graag terug op de voorbije maanden, want ik heb teveel materiaal om in een nieuwsbrief te steken. (Bij het herlezen van deze blog begin ik me lichtjes zorgen te maken over wat er dan wél nog in de nieuwsbrief kan. Zorgen voor later…)

Weer voorbij: de zomerblogs

8 weken lang postte ik elke donderdag een kind- en budgetvriendelijke blog. Via deze link kan je ze allemaal nog eens nalezen. Of bewaren voor een volgende vakantie. Of doorsturen naar vriendjes met kindjes. Of of of.

En ’t beste moet nog komen

Ik was écht reikhalzend aan het uitkijken naar 25 augustus, zijnde de laatste zomerblogpost. Tot ik mijn hierover-heb-ik-nog-wel-wat-te-vertellen-lijstje naast mijn kalender legde en besefte dat ik genoeg inspiratie had tot eind 2022. Het werd al allemaal oud nieuws nog voor het geschreven was! Maar… geen paniek, want…

Weer voorbij: de rugschool

Van eind maart tot eind augustus worstelde ik me 2 keer per week door anderhalf uur rugschool (+ verplaatsing + douchen + recupereren). Dat is dus officieel euh… achter de rug. De eerste die in een reactie onder dit bericht durft vragen of het nu beter is, mag van mij 100 strafregels schrijven. Maar misschien denk ik daar tegen dat dit bericht online gaat weer anders over. (Het nadeel van blogs ruim op voorhand schrijven. Lees: dit stukje werd op maandag 15/08 geschreven en ik had toen net een weekend stoned rondgelopen. Ik was nog maar eens naar de dokter getrokken omdat de uitstralingspijn in mijn linkerbeen niet te harden was en kreeg heel erg straffe medicatie voorgeschreven!)

Enfin, ik heb dus plots een beetje extra tijd. Niet dat ik een wiskundig genie ben, maar 1 + 1 = jawel, nog steeds 2 blogs per week. Wel allemaal van het type maandag-blog. Stuur uw kinders naar de jeugdbeweging, daar doen ze kei toffe dingen!

Ook voorbij: #augustbreak2022

Een voorbeeld van een zot idee, waar ik beter 2 keer over had nagedacht. Ik zag het op Instagram passeren bij 1 van mijn contacten en was er meteen voor gewonnen. Susannah Conway recycleerde om persoonlijke redenen de #augustbreak2016, waarbij ze elke dag een woord dropt, waar jij dan mee aan de slag gaat. Ik maakte nieuwe foto’s en kon gelukkig ook beroep doen op mijn geweldige archief. Wie het gemist heeft: dit is mijn Insta-account. Wie goede ogen heeft: hieronder het maandoverzicht.

Now that was fun. Minder plezant was dat ik plots van overal ter wereld berichtjes kreeg van bruingebrande-in-maatpak-gestoken-heerschappen-die-mijn-profiel-allemaal-zo-interessant-vonden. Maar dat zal nu ook wel weer voorbij zijn…

Nog meer voorbij: de write-along van Prompt! Schrijven

Op datzelfde Instagram liet ik me vangen aan een write-along. 12 dagen lang ontving ik dagelijks een mailtje met een opdracht, die voortbouwde op het schrijfsel van de vorige dag. Mentale hersengymnastiek? Nou en of! (De deal was dat je niets mocht herschrijven, enkel op het einde nog wat finetunen. Maar dat heb ik niet gedaan.)

Wie goesting heeft om zich ook aan het avontuur te wagen: 7 september volgt er nog een rondje van “Bestemming onbekend”. Maar voor mij is het van ’t is weer voorbij…

Benieuwd naar wat ik er van bakte? Hier even klikken, tenzij je zelf nog inschrijft. Dan kom je later beter nog eens terug.

Maar ’t is dus nog niet gedaan!

Misschien is dit het moment om even pauze te nemen, een drankje en een snackje te halen, naar het toilet te gaan, de hond uit te laten of verder te doen met je werk, want er komt nog wel wat info.

Ik zen: het boek

Ja, ik blijf er mee rond uw oren slaan. Is het niet voor jezelf (want jij bent een held in evenwicht en balans en hebt al dat gedoe niet nodig), dan is er zeker iemand in je omgeving die heel erg blij zou zijn met een exemplaar. Bestellen via de boekenpagina.

Ik zen: onderweg

Of beter: wij zijn onderweg. Een aantal dappere nieuwsgierigen hebben zich al aangemeld voor de stiltewandeling van zondag 23 oktober. Maar er is nog plaats voor jou. Of voor iemand die je kent. Je mag gerust wildvreemden op me afsturen. (Lees: maak reclame!) Je leest alles over het concept op dit deel van de website. Nog vragen? Je weet me te vinden.

’t Is weer voorbij: deze blogpost

Ja, dat was weer de moeite. De weekendbijlage van de krant is er niets tegen. Fijn dat je tot op het einde bent blijven lezen!

Wil je met je laatste restje energie:

• Hieronder (dus op de blog) een leuke reactie achterlaten?
• Op Facebook en/of Instagram een like geven en het bericht delen?
• Of op Pinterest een pin bewaren?

Super! Volgende week neem ik je trouwens nog eens mee naar het werk. Tot dan!

(Oh ja, ik weet het… ’t Is weer voorbij… maar toch. Je moet niet wachten tot je de aankondiging van een nieuwe blogpost op social media ziet verschijnen. Als alles goed gaat en de technologie meewerkt, verschijnen nieuwe blogs op maandag en donderdag om 1-na-middernacht online. Voeg gewoone.be dus toe aan je favorieten en probeer vanaf nu de eerste ochtendlijke lezer te zijn. Mag je ook altijd in de reacties laten weten, he!)

_{[Deze blogpost kreeg een update op 09/11/2022.]}