Gewoon E

Het begon met de peper. Of misschien met de halve huisraad die samen met onze student vertrok. Mogelijk had het zelfs iets te maken met een infosessie rond ergonomie, die ik meepikte in de rugschool. En plots was onze keuken gereorganiseerd.

Verwarrende intro? Precies wel.

Even terug naar 2011, toen onze nieuwe keuken werd geplaatst. We hadden een bepaald systeem bedacht om de kasten in te delen, maar niet de moeite genomen om hard na te denken over de exacte locatie van elk voorwerp. De peper, bij voorbeeld, kwam helemaal bovenaan het kruidenrek te staan. En het kruidenrek bevindt zich boven de dampkamp. Dat bovenste plankje is nét iets te hoog voor mij. Het lukt wanneer ik me een beetje uitrek of wanneer ik op mijn tenen ga staan. En dus deed ik dat maar, 11 jaar aan een stuk. Tot ik me realiseerde dat ik dat potje best op een andere plek kon zetten. (Mijn rug kreunde zowaar van genot.)

Het begon met de peper…

Want om de peper van plaats te kunnen wisselen, moest een ander potje worden verhuisd. Maar had ik dat potje wel nodig? Sommige kruiden waren 11 jaar geleden al voorbij hun vervaldatum en roken ondertussen toch wel erg muf. Yep… grote kuis in de kruidenkast! En dan ook maar meteen in de vakjes ernaast, waar de maatbekers en de eierkoker staan.

Dat leidde dan weer tot de bedenking dat de inhoud van de-kast-met-de-plastieken-pottekes best kon geswitcht worden met die van de brooddozen (want de ene kast is groter en van de ene soort hebben we er meer dan van de andere). En een kwartier later had ik er voor gezorgd dat de heer des huizes weken later nog steeds de verkeerde kast opentrekt wanneer hij op zoek gaat naar een brooddoos.

Onze potten en pannen waren al rugvriendelijk over 2 lades verdeeld. Behalve een veegbeurt met de stofzuiger gebeurde er weinig.

Om nog wat extra verwarring te creëren, verwisselde ik de inhoud van onze servies-lades. De borden en kommetjes van de bovenste schuif gingen naar beneden en de andere kwamen naar boven. Ook daar speelt het ergonomische; we gebruiken ons “wit servies” meer dan het grijze, omdat die borden platter en de kommen dieper zijn. Onnodig om al te hard te bukken als je je spullen iets hoger kan zetten.

De bakspullen gingen samenwonen in een lade onder de oven. Voordien waren ze te vinden in 3 verschillende kasten en meestal net niet waar je dacht dat ze zouden zijn.

Boven de oven lijkt een onlogische wissel te zijn gebeurd. De zware spullen staan namelijk op de bovenste plank. Maar als je weet dat die slechts een paar keer per jaar uit de kast komen en ik dan eens lief lach naar mijn wederhelft, vraag je je af waarom ik al jaren rekoefeningen doe om compost- en diepvriespotjes te nemen.

Het begon met de peper… En ik ben nog niet helemaal klaar. We hebben een lage hoekkast met 2 draaiplateaus waar ik al jaren op vloek, maar nog geen oplossing voor heb gevonden. Onze vaatwasser staat eigenlijk te laag, maar er is nergens anders plek vrij. Onze schuif met messen en andere keukentools is momenteel redelijk minimalistisch ingericht. De rest van de spullen zit in een doos in het washuis, “voor als we ze eens nodig zouden hebben”. Al zijn we dat tegen dan waarschijnlijk al lang vergeten…

Heeft jouw keuken een logische indeling? Zijn er zaken waar je tegenaan loopt (letterlijk of figuurlijk)? Laat het zeker weten in een reactie hieronder!