Gewoon E

Ik schreef in mijn vorige blog dat reclame soms lang genoeg op me wordt afgevuurd om mijn nieuwsgierigheid te triggeren. Vaak is het echter andersom en wekt reclame ongenoegen en irritatie op. Ik noem geen namen, maar een bedrijf met een citroen als logo, dat België lang heeft beleverd met Nederlandse nummerplaten op zijn busjes, heeft ervoor gezorgd dat ik een bloedhekel heb aan maaltijdboxen. Ik associeer het concept met opdringerige verkooptechnieken, tonnen afval en een gebrek aan vrije keuze. Maar nadat ik meermaals vaststelde dat er wel wat enthousiastelingen rondlopen in mijn omgeving, werd ik toch nieuwsgierig. Hoe dat eindigde (en ik besef heel goed dat de titel van deze blog al veel weggeeft), lees je in “Getest: Foodbag”.

Wat waren mijn vereisten?

Voor ik aan mijn research begon, noteerde ik 3 belangrijke vereisten:

• Ik wilde moeten koken. Kant-en-klare bereidingen (vers, diepvries of gedehydrateerd) vielen daardoor af.
• Ik wilde een volledig pakket. Dus geen kartons met groenten waarbij ik zelf nog stukken kip en blikken kokosmelk moest zoeken.
• Ik wilde ab-so-luut geen abonnementsformule, hoe gemakkelijk ik daar volgens de website ook vanaf zou kunnen raken.

Ik weet het. Ik had “Getest: Foodbag” lekker commercieel kunnen aanpakken en een aantal bedrijven op de hoogte kunnen brengen van mijn plannen. Had een gratis box kunnen vragen. Of korting. Of wat dan ook. Maar dat deed ik dus niet. Ik wilde een echte ervaring en bleef ik onder de radar.

En dus…

Ik begon mijn maaltijdbox-project met een rondvraag op Facebook. Want dat is veel gemakkelijker dan op vrijdagochtend naar de markt gaan en daar enquêtes afnemen. Ik vroeg naar namen, prijzen en ervaringen en leerde al snel dat er heel wat spelers op de markt zijn. Dat vroeg om een overzichtje. Nee, geen spreadsheet in excel, wel een volgekrabbelde bureauonderlegger.

De grootste uitdaging was het vergelijken van prijzen. Daar is eigenlijk geen beginnen aan, tenzij je ook effectief bestellingen plaatst. Prijzen verschillen op basis van het aantal maaltijden dat je die week afneemt, maar ook het aantal personen per maaltijd. Bij de ene aanbieder zijn leveringskosten inbegrepen, de andere rekent ze pas op het eind van het proces aan.

Wat wel snel duidelijk werd, is dat er niet enkel maaltijdboxen worden aangeboden. Bij de meeste aanbieders kan je extra’s aankopen, zoals yoghurt, fruit, snacks, spullen om te bakken of drankjes. Alles om het de klant gemakkelijk te maken.

En wat nog sneller aan de oppervlakte kwam: het vinden van een aanbieder die niet (uitsluitend) met een abonnementsformule werkt, is geen evidentie. En dat botste dus met mijn 3e vooropgestelde vereiste. Hoe vaak ik ook las dat het abonnement gemakkelijk (tijdelijk) op pauze kan worden gezet of het account kan worden stopgezet; ik moest er niet van weten. Ik heb precies al teveel verhalen gehoord van mensen die zich, wanneer er plots een koerier met een maaltijdbox voor de deur stond, realiseerden dat ze de bestelling waren vergeten te annuleren.

Al bij al stak ik meer tijd en energie in het vergelijken van bedrijven dan in het maken van het definitieve keuze, want er bleef maar 1 aanbieder over en dat was Foodbag.

Wie of wat is Foodbag?

Foodbag is een 100% Belgische onderneming, dat zoveel mogelijk werkt met lokale bedrijven. Het is een onderdeel van Smartmat NV, waarvan ook 15gram (die recepten zie je regelmatig in mijn maandmenu’s voorbij komen) en supermarkt Rayon deel uitmaken.

Als ik het goed begrepen heb, bezitten de investeringsmaatschappij van de familie Colruyt en de Colruyt Group een deel van de aandelen van Smartmat NV. Smartmat NV kocht dan weer in 2019 het tot dan toe onafhankelijke Smartmat over.

Het concept van de maaltijdbox hebben we te danken aan de Zweden. In 2007 werden Linass Matkasse (Lina’s boodschappentas) en Middagsfrid (vrede/vreugde rond het avondmaal) opgericht. Middagsfrid was de 1e om zich in te schrijven in het handelsregister en kan dus als de “oudste” worden beschouwd.

Langs de andere kant waren er in Zuid-Korea al jarenlang bedrijven die een soortgelijke service aanboden. Alles is dus relatief.

Wat waren mijn vragen voor “Getest: Foodbag”?

Om het een beetje overzichtelijk te houden, bundelde ik mijn vragen in 4 categorieën: bestelling, levering, kookproces en maaltijden. Je leest alle vragen en antwoorden hieronder.

Mijn vragen en antwoorden voor het 1e deel van “Getest: Foodbag”.

Bestelling

Is de site gebruiksvriendelijk en overzichtelijk?

Absoluut. De site is overzichtelijk opgebouwd en ik kan gemakkelijk een account aanmaken. Dat hoeft niet meteen; ik kan eerst rustig rondkijken. Wie moeilijk kan kiezen, filtert op categorie (original, veggie, quick & easy, sana, kant & klaar). De bereidingstijd staat vermeld, net zoals een meerprijs voor duurdere producten. Door op de productenfiche te klikken kom je in de receptenfiche. Je vindt er de ingrediënten, het recept, voedingswaarden, allergenen en zaken die je zelf nog moet voorzien (meestal kruiding of olie). Zodra je 3 verschillende gerechten hebt gekozen (het minimum per week) en het juiste aantal personen hebt aangeduid (tussen de 1 en de 5) verschijnt rechts onderaan het te betalen bedrag. Hoe meer personen eten, hoe lager de prijs per portie. Foodbag rekent geen extra leveringskosten aan.

Kan ik gemakkelijk een keuze maken?

Ook dat valt mee. De moeilijkheid zit hem in de planning van mijn eigen huishouden. De examens zijn op dat moment net gedaan en ik weet dat onze tienerdochter de volgende week een aantal dagen thuis zal eten. Hoe vaak en wanneer weet ik dan weer niet. Dat maakt plannen nogal moeilijk.

Ik bestel “Kruidige pasta met ansjovis (3 pers.)”, “Vispotje met rijst en venkel (2 pers.)”, “Butter paneer met tikka masala (2 pers.)” en “Pasta met scampi (3 pers.)” en krijg daarvoor 76,10 EUR aangerekend. Die betaal ik niet volledig, want iemand bezorgde me een code waarmee ik 15 EUR korting krijg. (Merci daarvoor!) Zonder korting komt dat op 7,61 EUR per persoon per portie, met korting op 6,11 EUR. Ik besluit geen extra’s te kiezen.

Op het einde van het proces moet ik nog een leverdatum doorgeven. Ik kies voor een zaterdagavond, tussen 17 uur en 21 uur. Foodbag doet zelf een voorstel voor een meer ecologische ronde, maar die past niet in mijn schema.

Hoe verloop de betaling en de afhandeling van de bestelling?

Vlot. Ik betaal met bankcontact, maar het kan ook met maaltijdcheques, Visa, Paypal of overschrijving. Meteen daarna ontvang ik een mail met daarin de samenvatting van mijn bestelling en de voorziene leverdatum. Foodbag vertelt me dat ik punten heb gescoord, waardoor ik meteen terug naar de website ga. Met punten spaar je voor korting en goodies. Wie voor een abonnement kiest, spaart sneller punten. Maar ik ben dus al lang content dat het zonder kan.

Levering

Mijn vragen en antwoorden voor het 2e deel van “Getest: Foodbag”.

Krijg ik veel reclame na het bestellen?

Het blijft verbazingwekkend stil na die bevestigingsmail. Leuk!

Hoe informeert Foodbag over de levering?

Foodbag sluit zijn bestellingen af op donderdag. Diezelfde dag ontvang ik opnieuw een mail, waarin het tijdsvenster wordt bijgesteld. Chauffeur Frank staat tussen 16.35 uur en 17.35 uur bij ons op de stoep! De dag van de levering ontvangen we een link waarmee we de chauffeur zowaar live kunnen tracken. Ik voel me een beetje een gluurder, eerlijk gezegd.

Is de chauffeur een beetje ok?

Wie zoekt, kan chauffeur Frank terugvinden op de website van Foodbag. Super vriendelijke mens, die bijna tegen de vlakte ging omdat hij onze lage tuinomheining niet had gezien. Maar hij bleef lachen en had zowaar tijd voor een praatje. Ik ben meteen fan van Frank.

Hoe is alles verpakt en valt dat vanuit ecologisch standpunt een beetje mee?

Ja, mwah… Het kon beter, maar ik snap het wel, denk ik. Ik krijg een grote, gekoelde doos waarin alles opeen is gestapeld. Voor de kleinere spullen is er nog een extra kartonnetje, zodat die dingen geen eigen leven gaan leiden. Snap ik. Ik heb het moeilijker met de 2 zakjes ongekookte rijst. Er staat namelijk 2 keer rijst op het menu en de doos wordt per maaltijd gevuld, zonder dat er naar de totaliteit van de ingrediënten wordt gekeken. Snap ik en best wel handig als je begint te koken, maar… 1 grote zak spinazie en dan nog een apart zakje van 30 gram? Mwah dus. De receptenkaarten zijn afgedrukt; andere aanbieders geven soms de mogelijkheid om ze enkel digitaal te hebben. Al bij al is het minder erg dan verwacht.

Is mijn maaltijdbox volledig?

Ja. Al was er even verwarring over de zongedroogde tomaten, die zich hadden verstopt. Daardoor dacht ik dat er een vergissing was met de radijzen, die ik nergens voor nodig had. Maar toen ik verse tomaten spotte, die ik evenmin nodig had, dacht ik dat de vergissing daar zat en duwde ik die in de oven om ze zo te drogen. Een uur later kwam ik de zongedroogde tomaten alsnog tegen in de koelkast. In een totaal andere verpakking dan ik gewend ben. Conclusie: de verse tomaten en radijzen waren een extra en ik had ovengedroogde tomaten op overschot.

Is de inhoud van mijn maaltijdbox vers?

Koel, vers en van goede kwaliteit. Een zeer overtuigde “ja”.

Kookproces

Mijn vragen en antwoorden voor het 3e deel van “Getest: Foodbag”.

Zijn de recepten duidelijk?

Ja. Je krijgt per gerecht een overzichtelijk stappenplan. Ik las alle recepten op voorhand door, om tijdens het koken vast te stellen dat ik vaak de volgende stap al vergeten was. Normaal gezien beluister ik tijdens het koken een podcast of luister ik naar muziek. Dat lukte nu niet. Het hele proces verliep veel geconcentreerder dan normaal. Sommige avonden was dat leuk, andere avonden had ik met plezier gewoon een pizza ingestoken omdat ik geen behoefte had aan nog een uitdaging die dag.

Klopt de vermelde bereidingstijd?

Wie herinnert zich het tv-porgramma “1000 seconden” met Felice Damiano en Herwig Van Hove? Zo voelde ik me de eerste dag een beetje. Al zijn 1000 seconden 16 minuten en 40 seconden en voorspelde Foodbag dat ik de klus in 35 minuten kon klaren. Koken met een stopwatch in de buurt? Ik kan da! Zelfs 4 dagen na elkaar. Conclusie: het lukte als een fluitje van een cent.

Heb ik meer afwas?

Mijn antwoord zit ergens tussen “nee” en “misschien een beetje”. De gerechten zijn iets bewerkelijker dan wat ik op een doordeweekse dag kook. Ik haal opvallend vaker de knoflookpers en mixer boven.

Maaltijden

Hoe zit het met de smaken?

We eten 4 lekkere maaltijden. Het zijn gerechten die nauw aansluiten bij ons gebruikelijke eetpatroon; dat is wel net zo gemakkelijk.

Zijn de porties groot genoeg?

We gaan zeker niet met honger van tafel, maar teveel eten doen we ook weer niet. Ik kook vaak iets grotere porties, om de overschot een dag later mee te kunnen nemen. Dat lukt nu niet.

Zitten de verhoudingen goed?

Nooit gedacht dat ik dit zou typen, maar ik miste soms groenten. Iets om op te letten bij het samenstellen van je menu.

Van rijst en pasta (allebei volkoren) voorziet Foodbag 100 gram per persoon – ongekookt. De vis bij het vispotje was meer dan voldoende, de scampi’s waren voor een hoofdgerecht in te select gezelschap.

“Getest: Foodbag” – wat zijn mijn bevindingen?

7,61 EUR per persoon per portie, dat is veel geld. Ik doe vooral aankopen in de budgetwinkel en betaal daar voor dezelfde ingrediënten, maar dan merkloos, minder geld. Dat is een keuze die ieder voor zich moet maken.

Bestel je een maaltijdbox, dan kies je voor gemak en daar betaal je ook voor. Ik vind het zelf leuk om een weekmenu op te stellen, recepten te zoeken, een boodschappenlijst te maken en in de winkel te halen wat ik nodig heb. Hierdoor valt het qua voedselverspilling bij ons thuis best mee.

Maar heb je geen tijd of zin om energie te steken in dat proces, dan kan de maaltijdbox zeker een oplossing zijn. Gesteld dat je zelf nog de moeite wilt doen om te koken. Is dat niet het geval, dan zoek je beter naar iets anders.

Ik vond het uitpakken van de doos super leuk. Onze dochter omschreef het als “Het is als het uitpakken van een cadeautje waarvan je weet wat er in zit, en toch blijft het spannend”. Klopt als een bus. Blij zijn met een venkel, het is speciaal. Diezelfde dochter vond de creativiteit wat verloren gaan in het hele proces. Gerecht kiezen en dan een recept aflezen en uitvoeren… echt boeiend vond ze het niet.

Zoals je hierboven kon lezen, bestelde ik 4 maaltijden. Ik liet ze leveren op zaterdag, wat ook de dag is waarop ik mijn aankopen doe. We aten op zondag, maandag, dinsdag en woensdag Foodbag. Bij het samenstellen van mijn weekmenu had ik er geen rekening mee gehouden dat een aantal van mijn verse groenten heel wat dagen moesten overbruggen. Het was misschien beter geweest om Foodbag later te laten leveren (of een ander weekmenu samen te stellen).

Slotsom van “Getest: Foodbag”. Ik ben tevreden over Foodbag en vond het een leuk experiment. Het aanbod is geen meerwaarde voor onze levensstijl en daarom geen blijver op permanente basis. Maar ik zie wel de voordelen voor anderen, wat ik voorheen niet deed.

Ben je zelf benieuwd naar het aanbod van Foodbag? Gebruik dan gerust code “Elke1194412” waarmee je 15 EUR korting krijgt op je 1e 3 bestellingen.

“Getest: Foodbag” een blog met een staartje?

Jawel. Want een 2e aanbieder trok mijn aandacht. Maar toen bedacht ik me tijdens het bestelproces. Volgende week lees je waarom er enkele weken later toch een DPD-busje met een nieuwe maaltijdbox voor de deur stond.

Heb jij ervaringen met maaltijdboxen? Waarom wel of niet? Laat het weten in een reactie hieronder!