Gewoon E

Een nieuwe rubriek op de blog! Vanaf nu blik ik elke 1e blog van een nieuwe maand terug op wat de voorbije maand te bieden had. En ik lijst meteen op welke spullen ons huis verlieten en welke de weg naar ons huis vonden. Bij deze: dit was september.

Dagboek

Donderdag 1 september nam ik voor het eerst in 15 jaar geen dag verlof om kindlief aan de schoolpoort af te zetten en weer op te halen. Kindlief moest namelijk nog niet naar school en zat diezelfde dag zelfs in Mallorca. Het werd een kak-dag op het werk, wat me deed beslissen om nooit meer te werken op 1 september. Nah.

Vrijdag 2 september vertelde mijn kapster me tijdens het kortwieken van mijn haren dat ze de week daarna deeltijds als leerkracht Frans aan de slag zou gaan. Wie “Typisch E?!” heeft gelezen, begrijpt waarom ik het hier vermeld.

Zaterdag 3 september was ik op de opendeurdag van AP Hogeschool te vinden en maakte mijn brein overuren. Ondertussen heb ik beslist dat “het” ten vroegste voor september 2023 zal zijn.

Zondag 4 september stond er een vegan kaasschotel op het menu. Wie de blog daarover heeft gemist, kan hem hier vinden.

Maandag 5 september ging onze poetsvrouw na een maand vakantie terug aan het werk en blonk ons huis van boven tot onder, zonder dat ik er iets voor moest doen. Behalve dan dienstencheques bestellen, maar dat is niet zo moeilijk.

Het was een gekke werkweek, want ik wisselde donderdag 8 september (werkdag) met vrijdag 9 september (vrije dag) om mee te kunnen teambuilden. En daarna nam ik een week verlof om te bekomen. Of om een kot-verhuis mee in goede banen te leiden. Officieel was dat de reden.

Zondag 11 september gingen we op bezoek bij oma en opa en maakten we een leuke wandeling op het strand, gevolgd door een lekker etentje!

Vrijdag 16 september nam ik een kijkje achter de schermen bij de Kringwinkel. Daarover komt volgende week een blog online.

Zaterdag 17 september was het Polder CleanUp, maar mijn rug had andere plannen. De weergoden wilden helaas ook niet echt meewerken die dag.

Na een rustig weekend, waarin ik het grootste deel van de tijd alleen thuis was en naar hartenlust kon bloggen, vloog de 3e week van september voorbij.

(Ik schreef o.a. de blog over minder energie verbruiken. Met 1 oog op de thermostaat gericht en 1 oog op de houtkachel – blind typen, het is een kunst – besliste ik dat 18.5 graden toch het keerpunt was om de lucifers boven te halen. Er zijn grenzen aan zuinig zijn. Op het werk mobiliseerde ik de technische dienst; de verwarming klonk als een waterval, verder gebeurde er heel erg weinig. Het probleem is ondertussen opgelost.)

Maandag 19 september gaf onze stofzuiger de geest. Hij had de laatste maanden al wel eens kuren, maar nu was het definitief gedaan. Ik ben echt super fier op mezelf dat ik tot vrijdag kon wachten om een nieuwe te kopen. Wie me een beetje kent, weet hoeveel discipline (of tijdgebrek) dat heeft gekost.

Woensdag 21 september had ik een afspraak met de rugspecialist (en dat was geen succes), had ik een date met iemand van Vrijetijdscentrum De Schelde (en dat was wel een succes) en reden we ’s avonds nog eens de ring over om de 4e prik te laten zetten (en dat was een wisselend succes).

Vrijdag 24 september signeerde ik nog wat boeken. Ik gaf ze mee met een vriend-een-vriend-des-huizes-die-op-bezoek-kwam en die ze via de Borgerhoutse hub verder verdeelt. Daarna trok ik naar de Mediamarkt voor een nieuwe stofzuiger en sindsdien leef ik in onmin met de mens die me een energiecontract probeerde aan te smeren, een andere mens die me een duurdere stofzuiger probeerde te verkopen en nog een derde verkoper die mijn interesse in een extra verzekering probeerde te wekken. #ikhadgewooneenstofzuigernodig

Zaterdag 25 september ontving ik mijn eerste haatmail. Toen ik dat een paar dagen later online zwierde, kwam er dan weer heel veel liefde. Nu nog werk maken van die fanclub…

De laatste week van september zou, zoals aangekondigd in “Ben ik klaar voor de modal shift?” fietsweek worden. Maar de oude stofzuiger moest naar de Kringwinkel en ik wilde nog een plant meenemen naar het werk en dus reed ik maandag alsnog met de auto naar Brasschaat.

Dinsdag 27 september, nadat de halve wereld me had getrakteerd op de voorspellingen van Buienradar, sprong ik om 6.15 uur min of meer gezwind op de elektrische fiets en had ik al natte voeten nog voor ik een dorp verder was. Hoe het verder liep, zag je op mijn social media.

Woensdag 28 september had ik een eco-shop dagje in Antwerpen gepland. Maar mijn lichaam liet weten dat een rustdag een beter idee was. Dus zat ik geen seconde stil, maar dan wel in de rust en stilte van mijn eigen huis. Dat dagje shoppen haal ik nog wel eens in.

Donderdag 29 september trokken we naar VDB Engineering in Mechelen om de resultaten te bespreken van de energiestudie die we van ons huis lieten maken. Ik zag veel cijfertjes passeren (gelukkig met kleurtjes) en kreeg veel nieuwe info te verwerken, maar de clou van het verhaal heb ik wel begrepen.

September werd afgesloten met een groot feest voor de officiële inhuldiging van de nieuwbouw van Aralea. De echte verhuis dateert al van 2 jaar geleden, maar ja… je weet wel. Enfin, nu kon het dus wel. En ’t was plezant! En ik weet nu ook wat casual chic is. (Serieus, plots hadden we een dresscode. Was me dat even een stressmoment!)

Dit was september: verlieten het huis

• Een linnen broek (einde leven)
• 2 geurkaarsen (helemaal opgebrand, de glazen gingen naar de Kringwinkel)
• Een A4-steenpapier schriftje van Moyu, dat ik doorgaf aan een vriendin (size does matter)
• Restjes wol, die eindeloos in de knoop zaten
• Een handvol knopen (voor een creatieve ziel die er mee wilde knutselen)
• Kapotte breinaalden
• Een kapotte stofzuiger
• Een halve huisraad (want dochterlief zit op kot)

Dit was september: nieuw in huis

• 2 mandjes om mijn t-shirts rechtopstaand te kunnen bewaren (want liggend was toch niet optimaal)
• 2 zwerfkeien, gevonden tijdens het wandelen en te mooi om weer afstand van te doen
• 2 t-shirts. Ik wilde er eigenlijk maar 1 kopen, maar de 2e was gratis en die kans laat ik dan ook weer niet liggen.
• Een nagelknipper. Souvenirtje uit Mallorca, gekregen van iemand die daardoor min of meer toegaf dat ze af en toe verantwoordelijk is voor het verdwijnen van mijn nagelknippers.
• 2 herschrijfbare maandkalenders van Moyu.
• Een armbandje van Roos, om SOS Kinderdorpen Oekraïne te steunen. (Strikt genomen is het niet meer “in huis”, maar “op het werk”.)
• Een 2e hands bureaustoel, die ik nog niet genoeg gebruik.
• Een stapel sokken van Lotika, waarmee ik nog erg lang hoop rond te lopen.
• En een nieuwe stofzuiger, want de oude was in een vuurspuwend toestel veranderd.

Tot zover dit allereerste maandoverzicht. Binnen 4 weken komt er een nieuw aan!

Hoe verliep september voor jou? Zoals gepland? Of toch meer stress dan voorzien? Laat het weten in een reactie hieronder!