Dit is het tweede deel van de kleerkast-trilogie. In mijn vorige blog vertelde ik over het verschil tussen opruimen, organiseren en optimaliseren. Vandaag verdiep ik me voor het stukje “organiseren” in de theorie van Marie Kondo, de Japanse opruimgoeroe. Marie (we’re on a first name basis…) schreef een aantal interessante boeken, waarvan Spark Joy ideaal is als cursusmateriaal. Het boek bevat namelijk heel wat illustraties. Omwille van het auteursrecht kan ik die niet overnemen, maar als je zelf aan de slag wilt met de Marie Kondo-methode weet je alvast welk boek te kopen.
De 4 grondbeginselen van theorie van Marie Kondo
De 4 grondbeginselen voor een mooi geordende kleerkast zijn:
- vouwen
- rechtop zetten
- op 1 plek opbergen
- je bergplaats in rechthoekige vakken verdelen
Origami met kleren, zeg maar. Nu staat of valt alles (taalhumor!) met de juiste vouwtechniek. En ook daarvoor bedacht Marie Kondo een uniform systeem.

De basismethode voor kledij-origami
Beeld je een rechthoek in. Geen vierkant, geen cirkel, geen hoopje stof. Een mooi afgelijnde rechthoek. Daar moeten we naartoe. Want elk kledingstuk, hoe gek de vorm ook moge zijn, kan getransformeerd worden in een rechthoek.
Stap 1: vouw de randen van je kledingstuk naar het midden, zodat je het begin van de rechthoek maakt
Stap 2: vouw deze rechthoek in de lengte dubbel
Stap 3: vouw deze vorm nog eens in derden (of dubbel, afhankelijk van de hoogte van je lade)
Na het vouwen moet de kledij rechtop gezet kunnen worden. Door de randen stevig aan te drukken, is de kans groter dat dat ook effectief lukt.
Tip: kinderkledij is kleiner en heeft vaak minder vouwwerk nodig.

De uitzonderingen
In theorie ben ik helemaal mee. Tot ik aan de inhoud van mijn eigen kleerkast denk.
Ik heb bloesjes waarvan ik betwijfel of ze zonder betonijzer rechtop kunnen blijven staan. “Geen probleem”, zegt de theorie van Marie Kondo, “dan leg je ze plat.” Idem voor grofgebreide truien, die wel wat plaats innemen in mijn kast. Die mag ik blijkbaar ook neerleggen. Niet ophangen, want dan kunnen ze doorhangen en vervormen aan de schouders.
Verder leer ik:
- dat je bij het vouwen de dunnere, slappere delen vasthoudt en de zwaardere laat liggen
- dat je bij het dubbelplooien niet helemaal tot aan de rand van de onderste laag vouwt, maar een randje overlaat (meer kans op succes)
- dat je sokken eerst vouwt en dan rolt
- dat Marie Kondo geen zakdoeken heeft

Het angstzweet breekt me stilaan uit. Ik heb veel te weinig legplanken en lades in mijn kleerkast om deze opdracht tot een goed einde te brengen!
Ik lach eens lief naar mijn interne boekhouder, maar die is/blijft onverbiddelijk; de theorie van Kondo is geen vrijgeleide om het woonwarenhuis leeg te kopen. Blijf kalm en wees creatief! Hoe dat afloopt, lees je volgende week!
Heb je in tussentijd tips om mijn probleem op te lossen of het kleiner te maken? Laat het dan weten in een reactie onder deze blog. Geldelijke beloning kan ik niet beloven, maar eeuwige dankbaarheid is echt wel een optie!
Deze tekst bevat affiliate links. Koop je een artikel via deze link? Dan betaal je niets extra, maar geef jij mij wel een financieel steuntje. Op zoek naar een ander product? Begin dan hier aan je zoektocht.

Sandra
Elke
Anita
Elke
Anita
Pingback: Mijn kleerkast Marie Kondo-style? - Gewoon E