Gewoon E

Dit voorjaar landde er een brief van de steunzolenboer in de brievenbus. Ik hoefde hem niet te openen om de inhoud te kennen; er waren bijna 2 jaren verstreken sinds ik mijn vorige paar steunzolen afhaalde en dus kon ik nu al een afspraak maken bij de specialist om een nieuw paar te laten voorschrijven. Een geweldige service van de steunzolenboer, die op deze manier de kansen wil vergroten dat ik naar hem terugkeer. Maar ik had er eigenlijk geen zin in. Onbewust was ik al onderweg op het pad van de barefoot schoenen.

Lang geleden sukkelde ik met mijn achillespezen. Het duurde niet lang voor ik bij de orthopedist terecht kwam, die zonder veel boe of bah steunzolen voorschreef. Het werd een 2-jaarlijks fenomeen: afspraak maken bij de huisarts voor een doorverwijzing naar de orthopedist, uren in de wachtzaal zitten voor een consult van 5 minuten voor een voorschrift waarmee ik naar de steunzolenboer moest. Mijn achillespezen waren er inderdaad beter aan toe, maar ik was ook gestopt met lopen en droeg aanzienlijk betere schoenen dan voorheen.

Nog snel even een medische disclaimer

De steunzolen die ik voorgeschreven kreeg, waren niet ontzettend corrigerend. Mocht je na het lezen van deze blog overwegen om de jouwe over de haag te gooien, overleg dan eerst even met iemand die medisch geschoold is. En een beetje ruimdenkend, als het even kan.

Het groeiende besef

Ik had dus geen zin in afspraken maken en wachtzalen bevolken. Maar ik merkte bij mezelf ook een zekere steunzoolmoeheid. Ik gebruikte ze nog voornamelijk in mijn wandelschoenen en af en toe in mijn gewone schoenen. Met die schoenen ging ik ook regelmatig wandelen, waardoor het besef groeide dat het ook zonder steunzolen kon.

En toen kwamen de barefoot schoenen op mijn pad

Toen ik met mijn rug begon te sukkelen, kwam ik opnieuw in het medische circuit terecht. Naast een hele rits medicatie kreeg ik al snel rugschool voorgeschreven om mijn rugspieren te versterken. Ik stond er toen niet bij stil, maar achteraf gezien lijkt het onlogisch dat niemand me ooit verteld heeft dat voetspieren ook getraind kunnen worden. In plaats daarvan kreeg ik steunzolen in mijn schoenen geschoven.

Ik kan me niet herinneren wat er daarna gebeurde, maar op een bepaald moment kreeg ik “Whole body barefoot” van Katy Bowman in handen.

Many work hard on good posture and better walking and running alignment, but it’s critical to understand how what you put on your feet each day can play a bigger role in the function of your feet, ankles, knees, hips, and spine than you might realize.

Er viel weer een puzzelstukje op z’n plek.

Waar zijn mijn pantoffels?

Ik loop graag op blote voeten of op kousenvoeten. Er zijn dagelijks 2 momenten waarop ik pantoffels draag. ’s Ochtends trek ik ze na het douchen aan om naar beneden te gaan. Ik parkeer mijn pantoffels aan de achterdeur, zodat ze klaar staan als ik met natte voeten uit de tuin zou komen. Meestal staan ze daar ’s avonds nog en trek ik ze aan om ze terug naar boven te brengen. Soms belanden ze in de loop van de dag ergens anders en weet ik ’s avonds niet meer waar ik ze heb achtergelaten.

Laat mij maar op blote voeten of kousenvoeten rondhuppelen. Ik vind het heerlijk om contact te maken met de bodem en de ondergrond te voelen waarop ik loop. Blotevoetenpaden? Heerlijk! Lego-blokjes? Iets minder, maar die slingeren al een tijdje niet meer rond in onze woonkamer.

Maar wat zijn barefoot schoenen eigenlijk?

Dacht je bij het lezen van de titel van deze blog spontaan aan de 5 fingers-schoenen van Vibram? Ze kwamen in 2005 op de markt en trokken heel wat aandacht. Mijn collectie ziet er iets minder opvallend uit. Net zoals met de 30 dagen t-shirt challenge van vorige week (link hieronder) bleven commentaren uit. Of misschien niet helemaal: ik kreeg een aantal complimentjes over de kleuren van mijn schoenen.

• Barefoot schoenen hebben een dunne zool, waardoor je de ondergrond goed kunt voelen. Hierdoor zijn het lichtgewicht schoenen, die erg flexibel zijn. Je hersenen ontvangen meer signalen dan bij het wandelen of lopen met gedempte schoenen, wat leidt tot een betere balans en houding.
• Daarnaast hebben barefoot schoenen geen hak; de hiel staat even hoog als de tenen. Dit wordt zero drop genoemd. Als je zou denken dat jouw schoenen geen verhoging hebben; kijk nog eens goed. Meestal zit er wel een verschil op. Hierdoor maakt je bekken een (kleine) kanteling, wat een impact heeft op de rest van je lichaam.
• Barefoot schoenen hebben vooraan veel ruimte voor de tenen (wide toe box). Op die manier kunnen ze zich strekken en spreiden. De schoen houdt de natuurlijke vorm van de schoen aan en heeft bijgevolg een andere vorm dan de meeste andere schoenen.

Al deze eigenschappen maken dat je je voet (en voetspieren) anders gebruikt én anders laat landen. Je bewegingen komen vanuit de hele voet en hiellanden is uit den bozen. Door de volledige voet te gebruiken, behoudt/krijgt de voetboog zijn natuurlijke vorm. Die voetboog dus, die door mijn steunzolen ondersteund werd en op die manier best lui was geworden. Stof tot nadenken, niet?

Is de naam “barefoot” wel correct? Je loopt immers niet bepaald op blote voeten. Sommige mensen verkiezen daarom de term “minimalistische schoenen”.

En de nadelen?

Aanpassen naar het wandelen en sporten met schoenen met weinig tot geen demping vraagt tijd. Spieren moeten zich aanpassen aan de nieuwe manier van bewegen, wat tijdelijk ongemak kan veroorzaken. Dan is het belangrijk om af te wisselen tussen verschillende soorten schoenen.

Daarnaast worden dunne zolen bij intensief gebruik nog dunner en voel je die slijtage sneller dan bij gewone schoenen. Hoewel je barefoot schoenen in verschillende prijsklassen vindt, is de kans groot dat je schoenenbudget omhoog gaat.

Ik las ergens dat, eens je volledig barefoot bent gegaan je nooit meer terugkeert naar normale schoenen. Of dat een nadeel is, mag ze je zelf beslissen.

Mijn eerste paar barefoot schoenen (en de rest)

Eens ik beslist had om een paar barefoot schoenen in huis te halen, werd ik overvallen door keuzestress. Want enkel een beginneling denkt dat alle minimalistische schoenen even dikke zolen en dezelfde toe box hebben. Gelukkig bestaan er geweldige hulplijnen als Anya’s Reviews en Barefoot with Nika.

Dankzij hen belandde ik bij Kudos van Barebarics (ja, de naam speelde mee in het beslissingsproces). Een schoen met een relatief stugge zool van 4 mm, die daardoor de ideale overgangsschoen is.

Daarna volgde een paar van het Nederlandse Koel Shoes (ook daar speelde de naam mee – geen idee van de zooldikte) en een paar roze sneakers van Shapen (zooldikte 3.5 mm). Vlak voor onze zomervakantie kocht ik mijn 1e paar barefoot wandelschoenen bij Xero (zooldikte 1 cm).

Mijn meest kleurige schoenen kocht ik in solden bij Mukishoes (opnieuw 3.5 mm), gevolgd door nog een hoge schoen (zool van 5 mm, maar erg flexibel) en een paar sandalen van Feelgrounds (7 mm).

Mijn ervaringen

Het 1e paar barefoot schoenen arriveerde midden juni. Op 5 maanden tijd schafte ik me dus 7 paar schoenen aan. Dat is behoorlijk veel. Het was deels uit noodzaak (geen deftige schoenen meer) en deels uit overlopend enthousiasme.

Toen mijn Barebarics de 1e keer mee naar het werk mochten, noteerde ik: “Een collega kijkt even raar naar mijn schoenen, maar er wordt niets gezegd. Nu droeg ik nooit echt spitse schoenen en is ‘comfortabel’ mijn kenmerk, dus een stijlbreuk is het niet”.

Nadat ik wandeling Ree had afgelegd werd pijnlijk duidelijk dat mijn wandelschoenen vooraan te smal waren. Ik kocht voor de start van onze zomervakantie dus een paar barefoot wandelschoenen, in het volle besef dat dat een risico was. Maar kijk: ik legde de helft van onze wandelingen met mijn Xcursion Fusions af. De beste stapschoenen die ik in jaren had!

Had ik last van overgangspijntjes? Nee, absoluut niet. Bij het fietsen merk ik wel dat niet elke schoen even prettig is en dat mijn voorkeur uitgaat naar een iets dikkere zool.

Toen ik begin september een kast op mijn voet liet vallen en enkele weken op kousenvoeten rondliep op het werk, kwam naar boven dat ik tenensokken draag. Dat deed ik 25 jaar geleden voor het eerst en pikte ik na een lange pauze een jaar geleden terug op. Maar ook daar werden weinig opmerkingen over gemaakt. (Toch fijn dat collega’s je aanvaarden met al je grote en kleine eigenaardigheden!).

Qua “clownschoenenlook” valt het bij de meeste schoenen wel mee. Ik kocht al mijn schoenen online (barefoot schoenenboeren zetten geweldige maattabellen online) en dat maakt dat het soms moeilijk inschatten is hoe de schoen er uiteindelijk komt uit te zien eens hij aan je voet zit. Er zijn zowel in België als in Nederland fysieke barefoot winkels, maar die liggen helaas niet om de hoek.

Begin oktober stond ik voor het eerst een volledige dag recht om opleiding te geven. Dàt voelde ik ’s avonds en ’s nachts wel. Ik lette er de volgende opleidingsdag op om regelmatig met mijn tenen te wiebelen en voldoende te zitten. Dat vond mijn rug ook best prettig.

Over mijn rug gesproken: die doet het al een tijdje erg goed. Deels omdat ik beter voor mezelf zorg, maar ik durf vermoeden dat het barefoot-gegeven er ook mee te maken heeft.

Op naar de winter

Een deftig paar winterschoenen ontbreekt nog in mijn collectie. Het was de bedoeling om in deze blog te onthullen welk paar dat zal worden, maar helaas. Ondanks een overzichtslijstje in excel heb ik het ideale paar nog niet gevonden.

Mijn ideale winterschoenen:

• zijn waterdicht
• zijn warm, als het even kan dankzij een pelsje
• zijn zeker niet bruin, eventueel wel zwart, maar liever grijs of een vrolijk kleurtje
• hebben naast een vetersluiting ook een rits
• hebben een anti-slip zool (mijn Adamastors glijden als een gek op een natte ondergrond)
• hebben een aanvaardbaar prijskaartje

Dat valt best wel mee, niet? Black Friday komt eraan en heel wat barefoot shoes producenten kondigen nu al mooie kortingen aan. En anders toch nog iets zou vinden, moet ik snel nog wat extra dikke sokken breien.

En dus…

Ik ben super content met de overstap naar barefoot schoenen. Of ze voor iedereen werken? De heer des huizes heeft super gevoelige voeten. Het is duidelijk dat hij oneffenheden op de bodem zo min mogelijk wil voelen. Bij hem moet ik dus niet komen aankloppen met mijn dunne zolen. (Hij probeerde het ooit voor loopschoenen. Het was écht niets voor hem, bleek al snel.)

Mocht je zelf een paar barefoot schoenen willen aanschaffen, informeer je dan goed. Zoals in elke branche zijn er ook hier kwakzalvers die hun schoenen duur verkopen als zijnde barefoot, maar waar niet aan alle vereisten is voldaan. Het zou jammer zijn dat je veel geld neertelde voor een andere ervaring dan diegene die je in gedachten had. Informeer je dus goed zodat je weet waarin je investeert!

Heb jij al ervaring met barefoot schoenen? Welke dan? Of zie je het niet zitten om minimalistische schoenen in huis te halen? Om welke redenen niet? Laat het weten in een reactie hieronder.

Meer lezen?

• “Wie het schoentje past” – mijn collectie schoenen in maart 2022.
• “Ik droeg 30 dagen dezelfde t-shirt” – en niemand die het merkte of er iets van zei.