Het einde van 2022 is in zicht. Hoog tijd dus om de 10 lichtpuntjes van het jaar onder de aandacht te brengen: 2022 in een notendop!
Disclaimer: er is geen logische volgorde te vinden in onderstaande lijst. Punt 1 is niet meer of minder belangrijk dan punt 10. Er zullen ook zaken zijn waarvan ik achteraf dacht: “Verdorie, dat had nog mee in de lijst gemogen.”. Lijstjes zijn sowieso een momentopname en deze opname werd gemaakt op vrijdag 16 december 2022.
Het kind werd 18 en dat werd gevierd!
In februari werd onze dochter 18 en in tegenstelling tot vorig jaar konden we dat uitgebreid vieren met vrienden en familie. 2 hoogtepunten in 1 klap! De feestvierders zakten af naar de hovenierswoning van het kasteel van Brasschaat (want daar werk ik) en genoten mee van het uitpakken van de cadeautjes, de taart, een wandeling door het park en elkaars gezelschap. Was leuk!
Datzelfde kind studeerde af, schreef zich in op KdG en ging op kot.
3 hoogtepunten in 1 klap. Overtref dat maar eens. Nu, serieus, die notendop had ook als “de 18-jarige staat op eigen benen” kunnen omschreven worden. Want dat doet ze en ze doet dat goed.
Omdat de jongedame in kwestie nog amper thuis is, hebben we de voorbije weken beslist dat mama poes vanaf nu binnen mag slapen. Wat voor Muts dan weer ongetwijfeld het hoogtepunt van 2022 is.
2022 in een notendop was ook:
Miauw, miauw, miauw, miauw!
Heel veel kattenplezier, nog meer kattenfoto’s en af en toe ook kattenzorgen. Een mankende viervoeter of eentje die niet kan kloklezen en veel te laat naar huis komt. Het hoort er allemaal bij. Ik kan me het leven zonder al die lieve kattenkopjes niet meer voorstellen!
Ik ging 36 keer naar de rugrevalidatie en begon na te denken over de modal shift.
Op het 1e zicht is er geen verband tussen die 2, maar wie de blog de voorbije maanden volgde weet dat er in mijn hoofd een aantal blokjes zijn beginnen schuiven. Ik leerde dat er ergere dingen zijn dat de fiets nemen en begon te experimenteren met alternatieve vervoersmiddelen. En zo startte het fiets-naar-het-werk-experiment en het ik-neem-nooit-meer-de-trein-om-van-Kapellen-naar-Leuven-te-reizen-project. Onze kerstkaarten werden een stuk wandelend en een stuk per deelfiets rondgebracht. Wordt volgend jaar ongetwijfeld vervolgd!
2022 in een notendop gaat verder met:
Plots waren we 20 jaar getrouwd!
Nu ja… “plots”… Je hebt 20 jaar nodig om 20 jaar getrouwd te kunnen zijn. Maar het voelt dus niet als “amai, dat is al kei lang”. Langs de andere kant is het wel een fijne prestatie, waar ik met plezier nog heel wat jaren aan toevoeg.
We gingen niet op vakantie, maar wel op weekend.
3 keer zelfs. En zo kreeg iedereen de indruk dat we nooit thuis zijn. Wat dus niet klopt.
Net zoals iedereen mij een ongelooflijke gelukzak vindt omdat ik 3 weken wintervakantie kan nemen. Maar dat is dan weer omdat ik geen lange zomervakantie had, omdat er nog overuren op te nemen waren én omdat we op het werk collectief sluiten tussen kerst en nieuwjaar.
(Waarmee ik zeker niet wil ontkennen dat ik een gelukzak ben!)
Bij 2022 in een notendop denk ik ook aan:
Er werd een boek geboren: “Ik zen”.
Leve de etentjes met leuk gezelschap en leve de zotte ideeën. Want dan ontstaan er ideeën voor boeken en projecten.
Voor wie de voorbije maanden op een andere planeet zat: “Ik zen” is een boek dat je aan het doen en denken zet. Het moedigt aan om 66 dagen lang dagelijks een kwartiertje te investeren in zorgen-voor-jezelf. Zeker op momenten waarvoor je daar helemaal geen tijd of energie hebt.
De voorbije jaren raakte ik meer dan eens mezelf en het noorden kwijt. Gelukkig kon ik me omringen met de juiste mensen en fijne boeken, zodat het pad weer duidelijk werd. Zonder deze zoektocht had “Ik zen” nooit kunnen ontstaan.
En er werd nog steeds veel gewandeld, bij voorkeur ’s ochtends.
Ik heb er geen idee van hoeveel zonsopgangen ik in 2022 bewandeld en gefotografeerd heb, maar “veel” zal niet ver naast de waarheid zitten.
De spannendste was die van 23 oktober, toen ik voor het eerst een dauwtocht/stiltewandeling op de Kalmthoutse heide begeleidde. En dat was voor herhaling vatbaar! In 2023 trek ik er dus opnieuw op uit. De data kan je hier vinden.
En de laatste 2 hoogtepunten van 2022?
2022 was er boenk op!
Gelukkig gaat het over muziek en niet over een ongeval of vechtpartij…
In augustus lanceerde Muse “Will of the People”. Daan bracht in november “The Ride” uit. En dat was 2 keer raak. Spotify heeft trouwens net nog vriendelijk gevraagd of ik niet eens iets anders wil spelen. Kerstliedjes, ofzo…
2022 was ook een jaar vol arbeidsvreugde.
Even opletten wat ik schrijf, want er lezen collega’s mee en ik wil niet op mijn woorden gepakt worden 🙂
Had je me 2 jaar geleden gezegd dat ik mijn werk als een lichtpuntje zou aanhalen, dan had ik je voor gek verklaard. Maar toen kwamen er veel begrip en open babbels. Fijne ondersteuning ook. En jobcrafting, waarbij de jobinhoud wordt aangepast aan de kennis, vaardigheden, talenten, interesses en behoeftes van de medewerker.
En zo kan ik anno 2022 zeggen dat ik qua jobinhoud helemaal mijn ding heb gevonden. Daar bovenop heb ik ook nog eens geweldige collega’s. Dat onderwijs moet nog maar even wachten. (In afwachting mag ik opleiding geven op het werk.. Da’s geen slechte deal, lijkt me!)
Zo, dat waren ze alle 10. Ik voel nu al de aandrang om daar nog iets over “boeken” en “lezen” bij te zetten, maar daarover verschijnt in januari 2023 een blog. Een ander hoogtepunt is “leuke reacties van lezers”, maar ik zat dus al aan 10…
Wat zijn jouw hoogtepunten van het voorbije jaar? Zin om ze hieronder te delen?
Tita